نظام عالم نظامی بهم پیوسته است که هر جزئی از آن، با کل مجموعه در ارتباط است.
هر جزئی از اجزای این عالم، با اجزای هم زمان دیگر، رابطه ی عرضی دارد؛ همچنین با اجزای گذشته و آینده رابطه طولی دارد، همه اینها  باعث ایجاد مجموعه ای منظّم و جامع می شوند.

 مثلاً آب دریا به وسلیه ی نور خورشید گرم شده و سپس بخار می گردد و به صورت ابر رو به آسمان می رود، سپس تحت تأثیر عوامل جوّی به باران تبدیل می شود و بر زمین نازل و موجب رشد و نموّ گیاهان می گردد؛ حیوانات از این گیاهان تغذیه نموده و در نهایت انسان هم از آن گیاهان و هم از گوشت حیوانات تغذیه می نماید.

ابن سینا یکی از بزرگترین اطبای تاریخ و وارث سنت طبی بقراط و جالینوس معتقد است، انسان به عنوان عالم صغیر و آخرین مرحله سلسله مراتب وجود جهانی و نقطه بازگشت به مبدا میباشد.

 به این جهت اصول طب بوعلی آخرین مرحله جهانشناسی محسوب می شود و کلیدی برای فهم "انسان" به عنوان عالم صغیر می باشد.

علامه طباطبایی میفرمایند: انسان یکى از حقایق این عالم است که وجودش مرتبط با تمامى عالم است.

حضرت علامه حسن زاده آملی در آثار خود میفرمایند:
انسان یک موجودی است از فرش تا فوق عرش  که مرتبه فرش تا فوق عرش آن یک مجموعه است و از هم جدا نیستنند.

پس میتوان گفت اعضای مختلف بدن به طور کامل با یکدیگر در ارتباط هستند و مشکل در یک عضو میتواند هشداری برای مشکلات در دیگر اعضا باشد.  

این ویژگی اعضا باعث شده است تا علومی مانند علم عنبیه شناسی،نبض شناسی ،مزاج شناسی،زبان شناسی و امثالهم بوجود بیاید که در رابطه با عنبیه شناسی به طور مثال طبق بررسی های اخیر، رگ های خونی کوچک پشت چشم می توانند میزان سلامت مغز افراد را فاش کنند یا اینکه تحقیقات نشان می دهند که افرادی که ورید های (سیاهرگ) گشادتری در چشم شان دارند، در میانسالی IQ (ضریب هوشی) پایین تری نسبت به سایرین خواهند داشت.

یا در علم مزاج شناسی که در این علم با ویژگی افراد از روی  ظاهر،حرکات و سکنات آشنا میشویم که مزاج برایند اثر مجموعه عناصر و ارکان مادی و معنوی تبلور یافته در یک شی،گیاه،غذا،حیوان و انسان،رفتار و پندار ان میباشد.

بعبارتی بعضی از اعضا چونان آیینه ای مشکلات سایر اعضا را برای ما گوشزد می کنند.

مانند چشم که بیانگر حالات مغز انسان می¬باشد و یا زبان که بازتاب بیماریهای داخلی میباشد.

یکی از علوم بسیار مهمی که در علم طب وجود دارد زبان شناسی می باشد.
ما با استفاده از این علم با شناخت از روی ظاهر زبان بدون نیاز به سونوگرافی و امثالهم به اختلالات اعضای داخلی بدن پی میبریم.
حتی از روی پرزهای زبان هم میتوان به ذائقه افراد پی برد.
زبان بخش منحصر به فردی از بدن انسان است که برای هریک از ما بسیار مهم است که چشیدن،بلعیدن غذا،صحبت کردن،حفظ بهداشت دهان و دندان بخشی از وظایف کلیدی ان است و علاوه بر آن با مشاهده آن میتوانید اطلاعات کافی از دیگر ارگانهای بدن دریافت کنید.

اطلاعاتی از قبیل تاثیر محیط اطراف، نوع رژیم غذایی بیمار، شیوه زندگی بیمار،بیماریهای درونی که بدن را تحت تاثیر قرار میدهد آگاهی یافت.

زبان به عنوان قوی ترین عضله بدن نام برده میشود که از بافت مرطوب و صورتی رنگ به نام غشای موکوسی پوشیده شده است.
روی سطح زبان پرزهایی وجود دارد که بین پرزها جوانه چشایی جای دارند.

طعم غذا با استفاده از این جوانه ها حس میشود  و این جوانه های چشایی مجموعه ای از اعصاب میباشند که با مغز در ارتباطند.

اختلال در حرکت زبان میتواند نتیجه تخریب اعصاب باشد.

همانطور که عرض کردیم زبان علاوه بر نشان دادن اختلالات داخلی اعضای بدن اطلاعاتی از دیگر ارگانهای بدن نیز به ما میدهد.از نظر حکما با معاینه زبان میتوان بر حالات مغز آگاهی یافت.

چنانچه رنگ زبان سفید باشد علامت بیماری لیثرغس(سرسام بلغمی،نسیان و فراموشی) است.

اگر اولا زرد رنگ باشد و در مرحله دوم به سیاهی گراید دلیل وجود بیماری قرانیطس(سرسام دموی)است.

اگر زردی بر زبان غالب باشد و رگ های زیر زبان به رنگ سبزدرآیند نشان بیماری صرع است.

هرگاه در حالت معاینه زبان معلوم شد که فرد دچار مشکلات معده نمی باشد و کار ناهمواری روی معده نیاورده و درد معده سبب تغییر رنگ زبان نشده باشد میتوان از رنگ زبان احوال مغز را جستجو کرد.

بیماریهای زبان:

بیماریهای زبان عبارتند از آسیبهایی که حرکت زبان را مختل میسازند یا از کار می اندازند،یا ناتوان میکنند یا تغییر رنگ میدهند یا یکی از دو حس آن(بساوایی و چشایی) را از بین میبرند و یا بیماری از سوءمزاج یا از ابزار که باعث تغییرات ظاهری زبان مانند بزرگی یا کوچکی یا بدریخت شدن آن میشود که حالت طبیعی را از دست میدهد بطور مثال پهن میشود و جمع نمیشود.

بیماری زبان شاید از آسیبی ساده و تنها یا ترکیبی باشد مانند ورم که بعضی از این بیماریها ویژه زبان می باشد و در بعضی دیگر مغز نیز مشارکت دارد  که در این حالت گونه و لب بیمار نیز دچار آسیب میشوند.

البته بحث اصلی ما پیرامون بیماریهای زبان نیست بلکه تدریس و بحث ما پیرامون بیماریهاییست که از روی زبان میشود آنها را کشف و تشخیص داد، مانند یبوست،مشکلات ریوی،قلبی،کبد،کلیه اعصاب و...
با مهارت یافتن خواهید توانست بدون نیاز به ابزارهای رایج مانند سونو گرافی،آندوسکوپی و... طیف وسیعی از بیماریها را کشف نمود.
یقینا گسترش این علم برای گسترش علم طب و اقتصاد مقاومتی بسیار ضروری میباشد.

بلطف خدا در جلسات بعد توضیحات بیشتری تقدیم خواهد شد.